Kledingstukken
Ik ben van gedacht: Met mijn kleren doe ik wat ik zelf wil. Ik heb op school in mijn middelbaar wel een beetje naailessen gekregen, maar het meeste heb ik geleerd van mijn mama
Ik kan niet meer in mijn kleren (beetje verdikt) dus maak ik mijn kleren een beetje breder.
van een stuk stof een hoody gemaakt, (samen met mijn mama)
broek verbreedt met stuk nieuwe stof
Deze broek heb ik verbreed met een stuk stof die ik van mijn mama gekregen heb, zo kan ik terug in mijn broek
Hoe heb ik het gedaan:
naad losgemaakt, bovenste band nog niet doorgeknipt,
broek aangedaan en gemeten hoeveel centimeter erbij moet komen.
stuk stof erbij genomen en 2 stroken van 12cm breed geknipt op de lengte van mijn broek zelf.
broek binnenste buiten gedraaid,
nu wel de bovenste rand opengeknipt
stuk stof aan broek vast maken met spelden, ongeveer 1cm van de boord
de 4 kanten vastnaaien
de speltjes haal ik eruit terwijl ik aan het naaien ben
broek terug goed binnenstebuiten draaien, passen en hopen dat ik erin kon.
gelukkig kon ik erin
mijn zelf gemaakte hoody
Deze trui heb ik gemaakt samen met mijn mama.
Ik had geen sjabloon, ik heb gewoon de afmetingen genomen van een hoody waar ik goed in kon.
om de uitleg te willen mag je gerust een mailtje sturen, want het is niet zo makkelijk om dit hierbij te zetten.
carine@creajuf.be
Achterzijde van mijn hoody
de quote is van mijn mama: ze zegt altijd: komaan ge kunt het!
en als we klaar waren zei ze altijd: ziede wel da ge het kunt!
ze is een west-vlaamse, dus vandaar het dialect
moraal van het verhaal:
het zijn uw kleren, en daarmee mag je doen wat je wil, binnenkort komen er nog voorbeelden bij